Hallormsstaðaskógur: Græna perlan í náttúru Íslands

Saga og upphaf

Ísland var einu sinni skógi vaxið land, en með alda langri ofbeit og skógarhöggi varð landið nánast skóglaust. Árið 1905 var náttúrulegur birkiskógur á bæjarjörðinni Hallormsstað friðaður með lögum og markaði það upphaf þjóðskógarins sem við þekkjum í dag.

Í gegnum árin hefur skógurinn verið ræktaður markvisst. Auk birkis má þar nú finna fjölbreytt úrval tegunda, m.a. lerki, grenitré og furu, alls yfir 80 tegundir frá meira en 600 stöðum víðsvegar um heiminn. Hallormsstaðaskógur spannar nú yfir 740 hektara og er í umsjón Skógræktarinnar.

Í dag er Hallormsstaðaskógur skjól fyrir bæði náttúruna og fólk. Þar má finna yfir 60 fuglategundir, fjölmargar tegundir sveppa, mosa og jurtir sem gera skóginn að líflegu og fjölbreyttu vistkerfi. Árstíðirnar skipta skóginum í nýjar víddir – lifandi græna tóna á sumrin, gyllt lauf að hausti og kyrrð hvítklædds skógar yfir vetrarmánuðina.

Gönguleiðir, útilegur og náttúruupplifanir

Hallormsstaðaskógur er sannkölluð paradís fyrir útivistarfólk og náttúruunnendur. Þar má finna yfir 40 kílómetra af vel merktum gönguleiðum sem liggja um skóginn, upp á útsýnisstaði, meðfram lækjum og niður að Lagarfljóti. Hvort sem leitað er eftir stuttri göngu eða lengri, býður svæðið upp á fjölbreyttar leiðir og friðsælar upplifanir í stórbrotinni náttúru.

Tjaldútilegur eru vinsæl leið til að njóta skógarins og næturróarinnar sem hann býður. Í Hallormsstaðaskógi eru tvö tjaldsvæði – í Höfðavík og Atlavík – sem bæði bjóða upp á góða aðstöðu í skjóli trjánna. Þar koma fjölskyldur, ferðalangar og náttúruunnendur saman til að njóta kyrrðar, fuglasöngs og nánari tengingar við umhverfið.

Skógur framtíðarinnar

Hallormsstaðaskógur er ekki einungis fallegt útivistarsvæði – hann er lifandi tákn um hvað hægt er að áorka þegar náttúruvernd og samfélagslegur vilji ganga hönd í hönd. Skógurinn sýnir með skýrum hætti hvernig markviss skógrækt og þrautseigur stuðningur samfélagsins geta umbreytt rýru landi í gróskumikið vistkerfi. Á tímum þar sem sjálfbærni og verndun náttúrunnar verða sífellt mikilvægari, stendur Hallormsstaðaskógur sem lifandi dæmi um hvað hægt er að rækta – bæði í orðsins fyllstu og yfirfærðri merkingu – með þolinmæði, eldmóði og virðingu fyrir jörðinni.

Á alþjóðlegum degi skóga viljum við heiðra Hallormsstaðaskóg – ekki aðeins sem græna perlu í íslenskri náttúru, heldur sem tákn um tengsl manns og náttúru og þá von sem felst í því að byggja náttúruna upp að nýju – skref fyrir skref, tré fyrir tré.